Horra lanak beti epez kanpo aurkezten duzuenentzako abesti dedikatua 😉
Eguneroko bizitza ikatza bezalako labexomorroak ixurtzen hasi zenean etengabe, Otis Reddingbadiako kaian eseri zen aireplano eroriei kantatzeko blues band. Sagarraren loreek su hartu zuten eta niri odola hasi zitzaidan sudurretatik baldosa zuriko komuna publikotan pornografia irakurtzen ari nintzenean love, eta alkimistek txosten bat eman zuten argitara plusvaliaren alde azalduz erabat, Errestaurantetik bi homosexual bota zituzten arrazoi komertzialak zirela merio. Bakardadearen milaka kopia inprimatu ziren neguaren ateetan geundelako, ene osaba batek postal bat izkiribatu zidan Stop ene urtebetetzea zelako Stop iloba, eta bide batez bere seguruetxea kontseilatu nahi zidalako inoiz ez da jakiten noiz, ene maitaleak telefonoa jo zidan kobre zaporeko maitasunez gauaren erdian. Eguneroko bizitza ikatza bezalako labexomorroak isurtzen hasi zenean etengabe. Gero ernari gelditu zen ibaia zerutik atergabe jautsitako espermaz, alkandora arrosak loredunak xuriak gorri-beltzak multi-koloreak herrestan eramanez, eta aste berean ni puta bat naiz oihuztatu zuen ezkontza despedidan Champagne, Olivetti batetan bere lehen gutun erromantikoa osatu zuen sekretaria lotsatiak; eskaleek halere trapuzko etxeak jaso zituzten zubipean mitxeletak babesteko, kattagorriek supermerkatuari eraso zioten altxa besoak non da intxaur kaxa-fuertea. Negua heldu zen azkenez eta antzarek V bat egin zuten zeruan, dispensarioetan anti-tristezi pildorak banatu zituzten ugari Egiptoko zazpi izurriteren edizio ugaldu eta korrejitua usmatuz; zoriona gramoka saltzeari ekin zioten tronu aingeru eta kerubinek; bertute kardinalek igotze desnaturala eman zuten Erromako burtsan, mila liburu erregalatu zituzten bankuek Ora eta bereziki Labora lemapean; baina alferrik zen berandu dabiltza ez dute ezer lortuko honez gero, palazioak lurrera doaz kartzeletako hormak pitzatu egin dira, eta gu libro gabiltza kaleetan tirantezko galtza laranjaz jantzirik, libro libro.
Errobi taldearen abesti zaharra. Urteak igaro eta gero kutsu naif xamarra hartu du, nik uste 😉
Gure nagusia, gaixo nagusia
goizetik arrats (e)ta urte guzia
nigarrez, nigarrez, nigarrez
nigarrez ari da.
Nigarrez ar(i)tzeko, nigarrez ar(i)tzeko
arrazoinak, arrazoin haundiak
ba omen ditu …
Ta nagusiaren nigarrek
langilearen langilearen
bihotz”eria” hunkitzen …
Nagusiaren, nagusiaren
nigarrez ar(i)tzera ez uzteko
kontsolatu beharko dugu.
Ta nagusiaren kontsolatzeko
langile, langileek
irabazi berarentzat
lan gehiago egin beharko !
Gure nagusia, gaixo nagusia
goizetik arrats ta urte guzia
nigarrez, nigarrez, nigarrez
nigarrez ari da.
Nagusiaren, nagusiaren
nigarrez artzera ez uzteko
langileak, langileak
ez du lanari baizik pentsatuko !
Lan eta lan, lan eta lan,
lan eta lan, lan eta lan,
lan eta lan eta lan eta lan eta lan …
lana … lana .. lana … lana …
Langileak ez du lanari baizik pentsatuko
ta greba horiek, greba zikin horiek
bazterrera utziko.
Gure nagusia, gaixo nagusia
goizetik arrats ta urte guzia
nigarrez, nigarrez, nigarrez
nigarrez ari da.
Nagusiaren nagusiaren
nigarrez ar(i)tzera ez uzteko
langileak, langileak
beti eta beti, beti eta beti
haren zerbitzuko egon beharko
ahalaz, ahalaz
bakantzarik ere ez hartuko !
Lan eta lan, lan eta lan
lan eta lan beti lan eta lan,
lan eta lan beti lan eta lan
beti lan eta lan beti lan …
beti … beti … beti … beti …
Gure nagusia, gaixo nagusia
goizetik arrats ta urte guzia
nigarrez, nigarrez, nigarrez
nigarrez ari da.
Gure nagusia probeño bat da (txiro)
nagusietan probeena ! (txiroena)
Hamar etxe
hiru kotxe
zazpi sehi (Etxeko zerbitzaria: morroi; neskame; mirabe…)
ehun zaldi
ta Suitzako bankuetan, abilki gorderik,
Dolarrak, dolarrak, dolarrak metaka …
Hori baizik ez da, hori bakarrik
gure nagusiaren, nagusi gaixoaren
miseria …
Gure nagusia, gaixo nagusia
goizetik arrats ta urte guzia
nigarrez, nigarrez, nigarrez
nigarrez ari da.
Kontatu didate Nueva Yorken
Broadway eta 26 karrikaren kantoian,
Negu gorrian, gizon batek gauero
jendeari otoi eskatzen
aterpea bilatzen duela
biluzirik daudenentzat.
Mundua ez da era horretan aldatzen
Gizonen hartu-emanak ez dira hobekitzen
zama-aroa ez da hola laburtzen
Baina gizon batzuek gau batez, ohea dute,
aterpean haize hotzik ez eta
bereri zihoakien elurra, karrikan ari da.
Liburuaren irakaspenik ez ahaztu gizona!
Gizon batzuek gau batez ohea dute,
aterpean haize hotzik ez eta
bereri zihoakien elurra, karrikan ari da.
Bainan mundua ez da era horretan aldatzen
Gizonen hartu-emanak ez dira hobekitzen
zama-aroa ez da hola laburtzen.
Zer iruditzen zaizu filantropia, ongintza, karitatea, altruismoa? Estatuak konpondu beharko lituzke pobrezia kasu larriak? Aberatsen eskuzabaltasuna benetakoa izaten da?